| دسته بندی | علوم تربیتی |
| بازدید ها | 70 |
| فرمت فایل | docx |
| حجم فایل | 1449 کیلو بایت |
| تعداد صفحات فایل | 114 |
فهرست
مقدمه
فصل اول (عید مبعث)
فصل دوم (عید غدیر خم)
فصل سوم (عید فطر)
فصل چهارم (عید قربان)
فصل پنجم (عید نیمه شعبان)
فصل ششم (میلاد پیامبر اسلام)
فصل هفتم (هفته وحدت)
نتیجه گیری
منابع
مقدمه
واژه عید از ماده و ریشه «عود» به معنای بازگشت و رجوع است یعنی رجوع به اصل و حقیقت و فطرت پاک خدایی خود. عید روز توجه به خویشتن خویش و خود اصیل انسانی و دل کندن و گسستن از خود دروغین و غیر اصیل است که با مکر و فریب خود را اصیل و حقیقی جلوه داده و لباس صاحبخانه را به دروغ بر تن کرده است. در روز عید انسان با حقیقت خود آشتی می کند و پس از مدت ها فاصله و دوری و جدایی از حقیقت خود آن را دوباره می یابد؛ موانع توجه به فطرت و حقیقتش را کنار می زند و به گوهر درخشان و ارزنده درونش متوجه می گردد. بنابراین هر روز و زمان و ساعتی که انسان بر امیال و خواهش های ناروای نفس چیره گردد و دامنش به گناه آلوده نگردد و مطیع خواست خداوند و بنده راستین او گردد، عید است گرچه عید معروف و رسمی نباشد.برای عید معانی مختلفی ذکر کرده اند ، از جمله : (خوی گرفته )،(هر چه باز آید از اندوه و بیماری و غم و اندیشه و مانند آن ) (روز فراهم آمدن قوم ) ( هر روز که در آن ، انجمن یا تذکار فضیلت مند لا یا حادثه بزرگی باشد ) گویند از آن رو به این نام خوانده شده است که هر سال شادی نوینی باز آرد .ابن منظور در لسان العرب گفته است که برخی بر آن هستند که اصل واژه عید از(عاده )است ، زیرا آنان (قوم )بر جمع آمدن در آن روز ، عادت کرده اند .چنانچه گفته شده است : القلب یعتاده من حبها عید .و نیز یزید بن حکم ثقفی در ستایش سلیمان بن عبد الملک گفته است : امسی باسماء هذا القلب معمودا اذا اقول صحا یعتاده عیدا .به گفته ازهری : عید در نزد عرب ، زمانی است که در آن شادی ها و یا اندوه ها ، باز می گردد و تکرار می شود ابن اعرابی آن را منحصر به شادیها دانسته است .
واژه عید تنهایک بار در قرآن به کار رفته است : اللهم انزل علینا مائده من السماء تکنون لنا عیداً لاولنا و آخرنا و آیه منک (سوره مائده / آیه 114 ) در تفسیر نمونه ذیل این آیه گفته شده است : عید در لغت از ماده عود به معنی بازگشت است ، و لذا به روزهایی که مشکلات از قوم و جمعیتی بر طرف می شود و بازگشت به پیروزیها و راحتی های نخستین می کند عید گفته می شود ، و در اعیاد اسلامی به مناسبت اینکه در پرتو اطاعت یک ماه مبارک رمضان و یا انجام فریضه بزرگ حج ، صفا و پاکی فطری نخستین به روح و جان باز می گردد ، و آلودگیها که بر خلاف فطرت است از میان می رود عید گفته می شود ، و از آنجا که روز نزول مائده روز بازگشت به پیروزی و پاکی و ایمان به خدا بوده است حضرت مسیح (ع ) آن را عید نامیده و همانطور که در روایات وارد شده نزول مائده در روز یکشنبه بود و شاید یکی از دلایل احترام روز یکشنبه در نظر مسیحیان نیز همین بوده است ، و اگر در روایتی که از علی (ع ) نقل شده می خوانیم (و کل یوم یعصی الله فیه فهو یوم عید هر روز که در آن معصیت خدا نشود روز عید است ) نیز اشاره به همین موضوع است ، زیرا روز ترک گناه ، روز پیروزی و پاکی و بازگشت به فطرت نخستین است.
در روایات معصومین (ع ) نیز بارها به این موضوع اشاره شده است ، همچنانکه گذشت امیر المومنین علی (ع ) هر روزی که در آن معصیت و گناه نشود روز عید خوانده می شود .از سوید ابن غفله نقل شده است که گفت : در روز عید بر امیر المومنین (ع) وارد شدم و دیدم که نزد او نان گندم و خطیفه و ملبنه است . پس به آن حضرت عرض کردم روز عید و خطیفه ؟!پس از آن حضرت فرمود : انما هذا عید من غفرله این عید کسی است که آمرزیده شده است .و نیز در یکی از اعیاد آن حضرت فرمود : انما هو عید لمن قبل الله صیامه ، و شکر قیامه ، و کل یوم لا یعصی الله فیه فهو یوم عید امروز تنها عید کسی است که خداوند روزه اش را پذیرفته ، عبادتش را سپاس گزارده است ، هر روزی که خداوند مورد نافرمانی قرار نگیرد عید راستین است .در روایات اسلامی برای اعیاد به ویژه اعیاد مذهبی از جمله عید فطر آداب و رسوم خاصی توصیه شده و در حدیثی از معصوم آمده است .«زینوا أعیادکم بالتکبیر» عیدهای خودتان را با تکبیر زینت بخشید.«زینوا العیدین بالتهلیل و التکبیر و التحمید و التقدیس» عید فطر و قربان را با گفتن ذکر لا اله الا الله، الله اکبر، الحمد لله و سبحان الله، زینت بخشید.
امیر مؤمنان در حکمت 428 نهج البلاغه می فرماید: «کل یوم لا یعصی الله فیه فهو عید؛ هر روزی که بدون گناه سپری گردد روز عید است». اعیاد اسلامی یادآور وقایع بزرگ و سرنوشت سازی است که اثر خود را در همه زوایای مادی و معنوی مسلمانان آشکار می سازد و عظمت و عزت مسلمانان را در اثر تمسک به قرآن و معارف اسلامی و احکام الهی را به آنها متذکر می گردد. عید فطر عید بازگشت به خدا و جشن اطاعت و تسلیم در برابر الهی و عمل به فریضه روزه است. عید قربان، جشن تعبد و سرسپردگی به فرامین الهی و انجام فریضه بزرگ و دشوار حج است که انسان حج گزار به شکرانه اجابت دعوت حق مبنی بر انجام حج و توفیق انجام آن، خوشحال و مسرور است.روز جمعه نیز به تعبیر روایات روز عید و بزرگ و سرور روزهاست و روز عبادت و دعا و ذکر و یادآوری الطاف و احسان الهی است. روزهای بزرگی مثل سیزده رجب و بیست و هفتم رجب و نیمه شعبان و هر روزی که به مناسبتی بزرگ و یا میلاد امامی از اولیای الهی و اهل بیت(ع) اختصاص دارد هر کدام یادآور عظمت و بزرگی و شکوه و فضیلت است و به تعبیر قرآن کریم از ایام الله و روزهای بزرگ خداوند است. با بزرگداشت این اعیاد و این مناسبت ها به یاد می آوریم که دارای پشتوانه غنی و سرشاری از معنویت و معرفت و علم و فضیلت هستیم و چون درختانی استوار و پربار هستیم که ریشه در آب معرفت و کمال داریم، پس نباید خود را بی ارزش و یا کم ارزش قلمداد کنیم و خویش را به رایگان بفروشیم و به سرمایه های خدادادمان چوب حراج بزنیم.اعیاد اسلامی فرصتی برای ارزیابی وضع موجود و فاصله زیادی است که از گذشته پرافتخار و ارزنده خویش گرفته ایم و وقت مناسبی است که ریشه ضعف ها و سستی های خود را بیابیم و برای رفع آنها برنامه ریزی اساسی و درستی داشته باشیم. در ضمن وجود این اعیاد و مناسبت های خجسته و میمون نیاز انسان به شادی و شادابی را تأمین می کند و این بعد از نیازهای روحی و روانی انسان را برآورده می سازد.
..
..
..
